BAYRAM OLA BİR OLA

BAYRAM OLA BİR OLA

Osman her bayram geldiğinde dedesi Niyazi’den “Ahh nerde o eski bayramlar” sözlerini işitirdi. Bayrama bir hafta kala gecekondularının bahçesinde dedesiyle yakın arkadaşı Timur Amca sohbet ediyorlardı.

- Hatırlar mısın Timur? Köydeyken bayrama yakın gece gündüz su taşırdık. Bayram günleri ev kalabalık olunca su yetmezdi. E bayram günü bizi bulmak da ne mümkün. Ana babamız en güzel çarıkları elbiseleri o zaman bir kere alırdı. Bayram gelince de bizi kim tutabilirdi hahaayt!

+ Hatırlamam mı Niyazi Ustam rahmetli annen bana sorardı ‘Niyazi nerde?’ Ben de görmediğimi söyler kaçardım.

-  Ahh anneciğim ah, o zaman hiç yaşlanmayacağımızı zannederdik. Sanki hep genç kalacağımızı…

+ Oysaki hayat geçici. Bunu yaşayarak öğrenmek daha acı. Şimdiki gençlere bakıyorum da onlar bizden beter. Sanki bu dünyada daimî kalacaklarmışçasına heder ediyorlar kendilerini.

 - Bayram geldi dayandı kapıya, sorsan beş tane evladım var. Hanım göçtü göçeli şu kızımın kapısından başka kapı görmedim. O sağ olsun, torunum da hayırlı bir evlat olur umuyorum...

Osman dedesiyle arkadaşını dinlerken düşünüyordu: “Sahi ya dedemin diğer çocukları nerede? Bayramda gelirler mi acaba? Sonuçta annemin kardeşleri değiller mi? Gelirler ya gelirler… Bayramda barışmak, birleşmek bereketli şeydir ne de olsa…”

O bir hafta da göz açıp kapayana kadar geçmişti. Bayram sabahı Osman elini yüzünü yıkadı, abdest aldı, dedesinin peşine koştu.

“Dedeeee beni beklee!  Beni neden çağırmadın namaza, dedeee!”

Koştur koştur dedesinin paçasından tutuverdi. Herkes saf haline gelmiş, seccadeler öne serilmiş, seccadesi olmayan en temiz kumaş parçasını getirmiş ve namazda saf durmuştu. O sırada hoca;

“Safları sıklaştıralım.” diye uyardı ve namaza başladı.

Namaz bitince camide bayramlaşma faslına geçildi. Sonra da kurbanı olanlar kurbanını kesmek için yola koyuldu. Osman da yardım için dedesine yetişmek istiyordu ama hocanın “Safları sıklaştıralım” sözünün anlamını merak etmişti. Yavaş yürüyen dedesine yaklaştı, beraber yürürlerken sordu:

- Dede safları sıklaştıralım ne demek?

+ Çok şey demek ama kısacası ‘Bir olun da aranıza düşman girmesin’ demek oğlum.

Osman’ın kafası karıştı. Nasıl yani, düşman ne arasın namazda? Hem de bayramda…

- Dede düşman kim anlamadım ama...  Zaten insanlar birleşince kuvvetli olurlar ya. Hani bizim bahçedeki karıncalar gibi... Birisi yemek buluyor, birisi parçalara ayırıyor, diğerleri taşıyor. Hepsi birlikte çalışıyor ve öyle var olabiliyorlar. Yoksa bu kadar küçük varlıkların tek başına hayatta varlığını sürdürmesi mümkün değil gibi geliyor bana.

+ Evet oğlum. Karınca gibi aklımız olsa bizi kimse durduramaz.  Her birleşen, bir araya gelen, güçlenir. Kötü günde bir olmak belki daha kolay… Bir de bunu iyi günde bayramda yapabilirsek ne mutlu bize... O zaman aramıza hiç düşman giremez.

- “ Hımm…  Öyleyse senin diğer çocukların bugün gelmeli ki bayramda safları sıklaştırabilelim. Bayramda safları sık tutarsak normal zamanda da birleşiriz belki dede.

+ Ha ha ilahi küçük, aklınla bin yaşa… Gel elimi öp de bayram harçlığını yakala.”

Birleşen olabildiğimiz, safları sık tuttuğumuz bir bayram olması ümidiyle...

İyi bayramlar :)

Neden,

Sıradışı bir ilmin,

Sıradışı keyiflerin,

Sıradışı ortamın,

Sıradışı ilişkin,

Ya da sıradışılarla ilişkilerin olsun ki?

Neden seninle ilişki kursunlar, sana değer versinler?

Sıradan bedellerle ödemede inatçı bir insanın, neden sıradışı bir yaşamı olsun ki?

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.