Mesaj Yükleniyor!

Mesaj Yükleniyor!

Soğuk algınlığı nedeniyle doktorun verdiği 5 günlük istirahat raporu bitince Ayşe işe başladı. Hâlâ kendini halsiz hissediyor ve gözleri üzerine çekecek kadar sert öksürmeye devam ediyordu. Hasta olmak için yaz mevsimini mi bekledin diye arkadaşları dalga geçiyordu… Evet aylardan mayıstı ama mevsim yaz değildi ki… Hâlâ kombiler çalışıyor, montsuz dışarıya çıkılmıyordu. Hastanelerin kalabalığı haberlere bile konu olmuştu. Çoğu haber kanalnda soğuk algınlığı, nezle, grip vakalarındaki artış konuşuluyordu. 

“Bir tuhaflık var bu işte?” diye düşündü. Mayıs kışa dönmüştü ama Ocak ayında da yaz mevsimini yaşamışlardı adeta. Ocakta küresel ısınma var diyenler Mayıs soğuğu yüzünden şaşkına dönmüşlerdi. Var olduğundan bu yana kendi düzeninde devam eden doğaya bir şeyler olduğu kesindi.

Doğada her zaman  bir döngü vardır. Kışlar bahara, gece gündüze döner ve döngülerin hiç biri de bir anda gerçekleşmez. Çayın demlenmesi gibi tüm süreçlerin de bir demlenme dönemi vardır. Sadece doğada değil hayatımızda da böyledir.

Bebek doğmadan önce yaşanan hamilelik süreci…

İşe başlamadan staj süreci….

Düğün öncesi nişan süreci…

Tüm canlılar da bu süreçlere uyum sağlar. Çünkü uyum sağlamadan hayatta kalamaz. Bu canlıların tek istisnası da insandır. İnsan neredeyse her süreci kendine uydurma çabası içine girer.

İnsan geceyi aydınlık, gündüzü karanlık yapabilir…

Soğuk varsa ısıtmanın, sıcak varsa soğutmanın yolunu bulur.  

Böyle iken insan isterse en iyi uyum sağlayan da olabilir. Ekvator kuşağında yaşayanların evleri, giysileri, yedikleri yaşadıkları yere tamamen uyumludur. Keza kutup ve çöl bölgelerinde de insan hem uyum sağlayıp hem de konfor üretebilir.

Her şeye rağmen insan uzun süredir doğanın dilini konuşmayı unuttu. Bunu doğanın bize verdiği karmaşık mesajlardan anlayabiliyoruz. Çünkü bir şeyler ters gidiyor artık. Uzun dönem kuraklık yaşarken birden yağmur yağıyor ve sel felaketleri yaşanıyor. Fırtınalar  ve kasırgalar meydana geliyor… Yazın ortalamanın üstünde soğuk hava, kışın ise anormal sıcaklık değerleri yaşanıyor. Dengeyi bozanın insan olduğu aşikar, çünkü insan yoksa doğa bir süre sonra dengesini rahatlıkla buluyor. İnsan ise şartları kendi lehine çevirmeyi seviyor. İneklerin karbon salımını dert edenler arabanın, soğutucuların ve ısıtıcıların çıkardıkları ile pek o kadar ilgilenmiyor…

Ormanlar yok edilip yerlerine çok katlı kocaman binalar dikiliyor.  Doğanın verdiğini yeterli bulmayanlar daha fazla verim almak için bitkilerin ve hayvanların genlerini değiştirebiliyor…

“Nüfus çoğalıyor! Kaynaklar yetmeyecek.” diyebiliriz… Peki ihtiyaç fazlası tüketimini devam ettiren insan doğanın mesajını ne kadar daha görmezden gelebilir?

Bunları düşünmek Ayşe’ye yeni bir pencere açtı. İnsan ancak zararı kendine dokunduğunda bir şeye ses çıkarıyordu. Çünkü bu kadar şeyi düşünen insan bir başkasının yaşamı için kendi kılını kıpırdatmayabiliyordu… Dünyanın birçok yerinde hâlâ ülkeler sömürülüyor… Bu da yetmiyormuş gibi herkesin gözü önünde masumlar öldürülüyor. Adına savaş denen katliama dur denmiyor. İnsan her konuda kendi lehine olurken başkası için aynısını yapmakta zorlanıyor. İnsanoğlu mesajları almakta neden zorlanıyor?

 

İnsan hakkını arar, ömrü yettiği kadar…

Eylemleri de bu isteği kovalar...

Oysa hak eden olmak, hakkını aramaktan daha değerli değil midir?

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir.

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.