Yalnız “Yalnız” Değilsiniz

Yalnız “Yalnız” Değilsiniz

Çoğu insanın içini acıtan bir histir yalnızlık. Kimi zaman zaman yaşar, kimi de çoğu zaman. İnsanı en çok üzen tarafı ise en yakınındakilerin yanındayken bunu yaşamaktır. O kadar insanın içinde yalnız hissetmek...

İnsanlar bir araya geldiğinde ya kalabalık oluşturur ya da gerçek bir topluluk olmayı başarır. Her kalabalık bir topluluğa dönüşmez. Bir araya gelmiş öylesine bir kalabalıkta da kimse birbirini anlamaz. Daha acı olanı ise, çoğu zaman bunu dile getirmek istesek de susmak durumunda kalmaktır.

İnsan ne zaman yalnız hisseder?

Tek başına kaldığında, belki sevdiklerini kaybettiğinde… Peki ya anlaşılmadığında?

Dinlenilmediğinde ya da söyledikleri karşı tarafa ulaşmadığında nasıl hisseder?

Peki aslında yalnız olmak ne demektir?

Tek kalmak yalnızlık olabilir mi? “İnsan tek kalabilir ama asla yalnız değildir.” Belki tek olmaktan daha çok yakınındakiler tarafından anlaşılamamak üzer insanı. Bazen konuşamayan bir kedi insana yalnızlığını unutturmaz mı?

Anlaşılmak, aynı dili konuşmak... Ne kadar önemlidir değil mi insanın ilişkilerinde?

İnsan bazen anlatır, anlatır da adresi yazılmamış mektuplar atar gibi yanıtsız kalır. Görünmez duvarlar varmış da karşı tarafa sesimiz gitmiyormuş gibi. Meğer dinlemek değil de susmakmış o. Hatta içinden “Sen benim ne yaşadığımı bilmiyorsun asıl benim dertlerim ne kadar önemli? Şimdi sen konuş sonra ben anlatırım’’ demekmiş.

 

Yapıp ettiklerinle bir yere varamamak, yani çıkmaz yola girmektir yalnızlık. Yoldayken yolda olduğunun farkında olmayanlar nerede ve kiminle olursa olsun yalnız hissederler.

Bazen de şikayet ettiğimiz yalnızlığa ihtiyacımız olabilir mi? Kendimizi en son ne zaman dinledik? Nereden geldiğimiz önemli ama gittiğimiz yolun bizi nereye çıkaracağı daha önemli değil mi? Peki o yolda yanımızda kimler var? Adres belliyse, yolculuk yol arkadaşları ile de dizayn olmaz mı?

İnsan hayattaki amacını unuttuğunda yapıp ettiklerinin bir anlamı olur mu? Ya da yanındakilerin... Yola çıkıp nereye gideceğini bilmeyen insanın sağda solda dolaşması gibi oyalanır. Oysa yol gerçeğe varıyorsa güzel, aynı yola baş koyan yoldaşlarla güzeldir. Aynı amaca ve hedefe beraber varacağımız yol adabını bilen yoldaşlarla. Bize yolumuzun zahmetini azaltacak, “Ben varım, yanındayım” cümlesini dile dökmeden kalpten hissettirecek yoldaşlar…

Desteğini konuşmasına bile gerek kalmayan, yol yoldaşları yolun azıklarıdır.. Yolun keyfi yol azıkların seninle birlikte olduğunda ,birleşebildiğin de çıkmaz mı? Tek kalınan hangi yol keyif verebilir insana? Tek ol ama yalnız kalma yeter ki…

Yolun nereye çıkıyor ve sen o yola kiminle çıktın? Hayatının bir anlamı var mı? Yaptıklarınla bir amaca hizmet edebiliyor musun? Gerçekten mutlu olabileceğin hedeflerin var mı?

Yolun gerçekse ve oyalanmıyorsan bir de o güzel yolcuları fark edebiliyorsan… O zaman yalnız değilsin. Senin gibi yolda olanlarla berabersin aynı gökyüzünün altında… Nerede olduğunun ve nereye gideceğinin farkında olanlar, zaman zaman tek kalsalar da asla yalnız değillerdir...

Milyarlarca insan içinde, ‘bir’ kişinin ne önemi olabilir ki?

Bunun cevabını, o ‘bir’ kişiye sorun!

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir.

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.