ÇÖZÜM İÇİNDE SAKLI
- Anneee benim kırmızı şalım nerede?
- Kızım her sabah kaybolan bir eşyanı aramaktan bıkmadın mı?
- Annee acelem var.
- Acelen varsa önceden yapsana hazırlığını. Düzenli olmak bu
kadar mı zor?
Haklı diye kendi kendine söylendi ipek. Nasıl oluyor
anlamıyorum bir anda dağılıyorum. “Düzensizsin kızım İpek, düzensizsin!”
Kendi kendine durdu ve bir an odasını izlemeye başladı.
Yatağın üzerinde kıyafetleri, Çantasında dünden kalma çikolata paketleri.
Şifonyerin üstünde geçen hafta gittiği düğünde taktığı takılar.
Onun yanında makyaj malzemeleri. Dolabın kapağından göz
kırpan gömlek kolları. Masanın üstünde kitaplar, kalemler…
“Hayatımın da odamdan bir farkı yok. Acaba bununla bir
ilgisi var mı?” diye düşündü bir an.
O anda telefonuna gelen bildirimle düşüncelerinden sıyrıldı.
“İpek karar verebildin mi? Bize haber verecektin seni
bekliyoruz” diye soruyordu iş arkadaşları.
“Aaaa nasıl unuttum bugün üniversiteden de kızlarla
buluşacaktım. Off hep böyle olmak zorunda mı? Yoruldum artık kendi
düzensizliğimden” diye düşünürken bir taraftan da hızlı hızlı hazırlanmaya
çalışıyordu.
Çevresindekiler de hep;
-Bizim İpek işte. Şaşırdık mı?
-Hayıııııııır! Derler, bu durumu normal karşılarlardı.
Bu yüzden de hiç kendisini toparlamayı düşünmemişti.
Gülüyorlardı artık İpek çantasındaki karışıklıkta kaybolurken. İnsanların tepkisi İpek’in bu dağınıklığını daha da desteklemişti. Bu durum, iş hayatını, aile hayatını ve kendisiyle olan ilişkisini ciddi anlamda etkilemeye başlamıştı.
Sonra kendi kendine düşündü... “Ben nasıl bu durumu normalleştirdim?”
İnsan doğaya bile baksa her anında bir düzen var. Gece ve
gündüzün art arda gelişi, ay ve güneşin düzenli bir döngüde ilerleyişi…
Bir ağacın döngüsü bile neler anlatıyor insana. Önce çiçek
açıp zehrini atıyor, sonra tomurcuk oluyor. Yavaş yavaş ama hep bir düzende ve hiç
aksamadan…
Bu kadar düzenin için de insan nasıl düzensizliği
normalleştirebilir?
Artık bu duruma bir çözüm bulmalıydı. Nasıl çözüm bulacağım?” diye düşündü.
Büyük bir problemle karşı karşıya kalmış gibi hissediyordu.
Annesi onun düşünceli
halini görünce...
“Kızım, İnsanoğlu hayatta yaşadığı problemleri, problem
olarak görmez bazen. Yüzleştiğinde ise çözümü çok uzaklarda arar. Oysaki çözüm problemin
içindedir.
Hemen yanı başın da duran o karışık kıyafetleri toplamaya
başlamaya ne dersin?
Belki ilişkilerinde olan karışıklığı hemen çözemezdi, ancak işe kıyafetlerinden başlayabilirdi.
İnsan küçümsemeden, bulunduğu anda neyi yapabiliyorsa onu
yapmalıydı. İşte asıl sırda burada gizliydi. Adım adım gidilirdi çözüme her
zaman.
Neden? Çünkü yaşadığı
sorun bir anda ortaya çıkmamıştı ki çözümü bir anlık olsun.
Milyarlarca insan içinde 'bir' kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun!
Oysa hak eden olmak, hakkını aramaktan daha değerli değil midir?



Çözüm istersen her yerde çözüm var yeter ki sen çözmek iste ufak ufak bir bakarsın ki o ufak attığın zincirlerle patiklerin ayaklarını sımsıcak tutar kışın üşümene bir çözüm olur :)
YanıtlaSilİyi strateji... en yakınında olan en kolayından başlayarak problemi yavaş yavaş çözüme ulaştırmak ama doğru hamlelerle... :)
YanıtlaSilBozulma da düzelme de adım adım..
YanıtlaSilBir anda bozulmadı ki nasıl bir anda düzelsin :)
Kaleminize sağlık..
Farkedebilmek ayrı zorluk farkettikten sonra toparlamak ayrı zorluk..Çok şükür ki zorları kolaylaştıran stratejilerde insana verilmiş.
YanıtlaSilTeşekkür ederiz bu güzel yazı için
YanıtlaSilÇözüme en yakından başlamak…
YanıtlaSilÇözüm aslında en yakınımızda
YanıtlaSilEmeğinize sağlık… gerçekten de hiç bir şey birden bire olmuyor. Herşeyin bir zamanı varmış…
YanıtlaSilBasite disipline olmak her zaman azdan başlamak hayatımız kolaylaştırır.
YanıtlaSilHep bizi büyükle oyaladılar küçük olana kibir neyimizeydi oysaa…
YanıtlaSilBulunduğun anda neyi yapbiliyorsan onu yaprak başla...daha ne denir...
YanıtlaSilYüzleştiğinde ise çözümü çok uzaklarda arar. Oysaki çözüm problemin içindedir... yüzleşmek zor geliyor ama bir deneyeceğim.
YanıtlaSilSonuçta şimdiye kadar yüzleşmekten kaçtım da ne oldu?
YanıtlaSilProblem belli peki benim problemimi kim çözecek asıl mesele bu.
YanıtlaSilÇözüme odaklanmak çok önemli. Her problemin çözümü var
YanıtlaSilBelki de sorun; basit düşünenemektir. Çok girift bakıyoruz olaylara bu karmaşa haliyle çözümden uzaklaşıyoruz
YanıtlaSilYeter ki sen bir yerden başla toparlamaya… kaleminize sağlık📜
YanıtlaSilgözümüzün önündeki çözümü göremiyoruz çoğu zaman. çünkü çok basit. ve biz basiti önemsemiyoruz
YanıtlaSil"İnsan küçümsemeden, bulunduğu anda neyi yapabiliyorsa onu yapmalıydı. İşte asıl sırda burada gizliydi. Adım adım gidilirdi çözüme her zaman."
YanıtlaSilİnsanı motive eden bir cümle bir yazı olmuş... Nereden ve nasıl başlanır?
İnsan ne çok aceleci probleme adım adım gittipi halde, sorunun hemencik çözülmesini bekliyor .. Kaleminize Sağlık
YanıtlaSil"İnsanların tepkisi İpek’in bu dağınıklığını daha da desteklemişti. Bu durum, iş hayatını, aile hayatını ve kendisiyle olan ilişkisini ciddi anlamda etkilemeye başlamıştı." Kurumuş bir yaprak gibi dağılmak ya da bir bir ipleri eline alıp örmek. Kalemininize sağlık.
YanıtlaSil