NEYE DEĞER VERİYORUZ?

 NEYE DEĞER VERİYORUZ?

İnsanoğlunun yaşamını devam ettirebilmesi için bazı ihtiyaçları vardır. Hava, su, yemek yemek, barınmak, giyinmek... Bunlar bizim olmazsa olmaz gereksinimlerimiz. Hayat o kadar insanoğlunun lehinde ki… İhtiyaç duyduğumuz vitaminler ile mineraller, topraktan bize sunuluyor. Sebzeler, meyveler hepsi ayrı bir vitamin ve mineral deposu. Peki ya gücümüze güç katan proteinler, yağlar?

Etrafımıza baktığımızda, var olan her şeyin insanoğluna hizmet etmek için bir görevi olduğunu görüyoruz.

En temel ihtiyacımız olan hava, her yerde. Su ise yer altı, yer üstü kaynakları ile sunuluyor bize. Vücut sistemimiz de bize sunulan  bu imkanlara en uygun şekilde seçilmiş. Peki bu ikramların karşılığında insandan beklenen ne olabilir?

İnsan, diğer tüm varolan canlıların arasında en ihtiyaçlı olan canlı.

Yemeye ihtiyacı var, ancak sevdiği yemeği yemeyi de istiyor…

Sevmeye ihtiyacı var, ama sevilmek de istiyor…

İlgi gösterirken birilerine, birileri de ona ilgi göstersin istiyor…

Birilerinin ihtiyacını giderdiğinde, teşekkür etsinler isteyebiliyor…

Canı sıkıldığında odasına çekilmek, gerildiğinde ise  tavır yapmak isteyebiliyor.

İçinde yaşadığımız sistem, ihtiyacımızı en kaliteli şekilde gidermemiz için dizayn olmuş.

Öyle ki en ihtiyacımız olan ise en yakınımızda…

Tavuk insanla yaşamaya meyilli, tavus kuşu değil…

Kuzu insanla yaşamaya meyilli, kurt değil…

İnek insanla yaşamaya meyilli, ayı değil…

Hava olmazsa, diye hiç düşündük mü? Düşünmeyi dahi düşünemeyeceğimiz kadar her yerde…

Su olmazsa, diye düşündük mü peki? Belki de düşünecek kadar susuz kalmadık hiç.

Yaratılan şeylere bakınca hepsinin ayrı bir görsel şölen olduğunu da görebiliriz. Çiçeklerden, böceklere, her türlü hayvana ayrı bir biçim verilmiş. Kuşların sesleri, suyun çağıldaması, yahut dalgaların çoşkusu, gök gürültüsü, rüzgârın fısıltısı… Mevsim geçişlerinde doğanın adeta kostüm değiştirmesi , güneşin doğuşu ve batışı, ayın bir hilal, bir dolunay olması… Hepsi ayrı bir anlam ve güzellik taşıyor.

Var olan her şey, oluşturulan bu kusursuz sistem, insanın konforu için. Peki, insanoğlu buna karşılık ne yapıyor?  Bu kusursuz ekosistemle var olan dünya, nasıl insanın şikayet edeceği bir yer haline gelmiş olabilir?

Yine insanın kendisi yüzünden…

İnsan toprağı bozdu, topraktan yetişenler insanın sağlığını…

İnsan denizlerin dengesini bozdu, denizde yetişenler insanın sağlığını…

İnsan havayı kirletmek için türlü türlü icatlar yaptı. Kirli hava da insanın sağlını bozdu…

“Olmazsa olmazlarımız” olmaya başladı hayatlarımızda. Gıdaların en hazır versiyonunu almamız gibi hayatın da hep kaymak tarafları bizim olsun istedik.

“Gıdamız şifamız, şifamız gıdamız” eskilerin hayatı iken, şimdilerin hayali…

Neydi bize yetmeyen, bunca imkanın içinde?

Hangi arayışın sonunda hak ettik hayatımıza bunca rafineriyi?

Daha çok keyif, daha çok tat ararken, kaçtı keyfimiz ve tadımız…

Sadece tadını değil, hayatın sırrını da kaçırdı insanoğlu.

Sır çok basitti aslında! Sır, payına düşene razı olmanda gizliydi. Sana verilenle mutlu olmak ve tabii ki şükretmek en içten duygularınla…

Her gerçek heybesinde bir bedel taşır...

İnsanların çoğu, o bedeli ödemek istemediği için gerçeği de reddeder...

Dolasıyla insan, mutlaka yüzleşeceği bedelelleri büyütmüş olur...

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir.

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.