EN BÜYÜK SERMAYE

EN BÜYÜK SERMAYE

Başın öne eğilmesin…. Aldırma gönül aldırma….

Seni bu dertler oyalar…

Aldırma gönül aldırma… Aldırma gönül aldırma…. Gönül aldırma...

Kendi kendine şiir mırıldanarak dolaşan Gönül, bir türlü projesinin başına oturamadı. Tam oturmaya niyetlendi ki, zil çaldı. Gelen misafir onu çok şaşırttı, uzun zamandır görmediği arkadaşı Umut’tu...

“Umut Nasıl ya! Sen! Sen nereden çıktın, inanamıyorum! Nerelerdeydin bu zamana kadar? Ne güzel bir sürpriz! Gel, gir içeriye hoş geldin!”

Çocuklukları beraber geçmişti, küçücük, sevimli mahallelerinde. Ne güzel günlerdi o günler ve eski günleri anıyor olmak, ne güzel duyguydu. Hemen hazırlığa başladılar. En sevdikleri menemeni yapıp yanına da mis gibi bir çay ve kahvaltı hazırdı... Çaylarını yudumlarken bir yandan sohbete daldılar.

Gönül: “Eee, anlat bakalım kanka neler yaşadın evlenip mahalleden ayrıldıktan sonra?”

Umut: “Çok zor günler yaşadım, istemeyerek Oya’ dan ayrıldım.  Tam depresyona girmiştim ki bana çok iyi gelen bir eğitime başladım.  Sanki tam benim yaşadıklarımı biliyorlardı da bana onları anlattılar.

Ben ne hatalar yapmışım meğer bu hayatta. Ne çok yanlış yere emek edip, kendimi kandırmışım, oyalamışım. Bunları fark edince, tam hayata küsecekken yeni bir sayfa açıldı.

Şimdi yaşamayı daha çok seviyorum, işimi, evimi, ailemi... Hepsi ile daha mutluyum:)

Meğer her şey insanın kendini değiştirmesiyle, hayatında yaptığı hataları görüp kabullenmesiyle başlıyormuş!

Meğer bizmişiz hayatı kendimize zorlaştıran, çekilmez yapan.

Meğer değerli olan bizmişiz kanka!

İnsan önce kendini sevmeliymiş ki sonra başkalarını sevebilsin...

İnsan kendine değer verip sevince ilişkileri de değişiyormuş güçleniyormuş...

Gönül pür dikkat Umut'u dinliyordu. Umut devam etti:

Meğer insanın başına gelenler hep kendi seçimlerinin sonucuymuş…

Deneyerek değil de öğrenerek devam etmeliymiş hayatına insan...

Öğrendiğim en önemli şey, hayatımızın her alanından dönüş vardır. Yeter ki insan problemini kabul edip toparlamak istesin.

Ne güzel değil mi?  Hayat hep bizden yana….

Biz neyi görmek istedik de hayat bize göstermedi?

Biz neyi yapmak istedik de hayat bize sunmadı?

Yaşadıklarımızın; hep bizim yapıp ettiklerimizle ilgili olduğunu anladım. Sadece dikkat edeceğimiz şey, doğruları güzel yapmak. Ve böylece doğru sonuçlara ulaşmak.  Bazen hemen, bazen yarın, bazen de yıllar sonra ...

Yeter ki doğru sebepler olsun elimizdeki sermayemiz...

İnsan hakkını arar, ömrü yettiği kadar…

Eylemleri de bu isteği kovalar...

Oysa hak eden olmak, hakkını aramaktan daha değerli değil midir?

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir.

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.