DUVARDAN SES VAR BİZİMKİNDEN SES YOK

DUVARDAN SES VAR BİZİMKİNDEN SES YOK

Koltuğa oturmuş kendi kendine söyleniyordu… “Ne yapayım, nasıl davranayım?... Benim sadece bir oğlum var bir de kızım olsun istiyorum. Şöyle sohbetler edelim, birbirimizle dertleşelim… Beraber komşulara gidelim, kahveler içelim. Ama nerdeee…  Bırak sohbeti iki laf bile etmiyor. Ne söylesem, iyi deyip geçiştiriyor. Duvara konuşursam en azından kendi sesimi duyuyorum. Mert evleneceğim deyince ne kadar da mutlu olmuştum…  Çok mu şey istiyorum? “

 

Salim bey eve geldiğinde yine hanımını kendi kendine konuşur halde buldu. 

- Ne oldu hanım? Neye bu kadar canını sıkıyorsun?  

- Şöyle doyasıya otursak, konuşsak gelinimle Salim bey... Öyle değil mi? Neler yapıyorum beni sevsin, bana yakın hissetsin diye... Bugün “gel kızım alışverişe çıkalım seninle” dedim, çıktık.  Ona hediyeler almak istedim.  Beğendi mi, beğenmedi mi anlayamadım bir türlü... Soruyorum “beğendin mi kızım?” diyorum, duvardan ses var bizimkinden ses yok Salim bey... Ahhh bir oğlum var bir de kızım olsun derim ya hep. Şöyle benimle konuşsa... Anne kız sohbetleri yapsak... Ama yok.

- Gel hanım gel.. Birisi sadece seninle konuşuyor, sohbet ediyorsa mı seni seviyor demektir? Kızımız çok hürmetli. Ne zaman ziyaretlerine gitsek masayı nasıl da lezzetli yemekleriyle donatıyor. Hatta hatırlasana bir kez uyuya kalmıştın da annem üşümesin diyerek hemen üzerini örtmüştü… Seni bu kadar düşünen hiç seni sevmez olur mu? Bunlar sevgi değil de nedir? Öyle kendi kendine zanda bulunma… Oğlumuz ve gelinimiz çok mutlu... Bize de bu mutluluğu paylaşmak torun sevmek yakışır hanım torunnn…

Bir oğulları vardı onu en iyi şekilde yetiştirmişlerdi. Mert işini kurmuş, sevdiği kızla evlenmiş, mutlu bir yuvası olmuştu. Mert çok mutluydu ancak annesi Nebahat Hanım bir türlü mutlu olamıyordu.

Selin sessiz sakin ama konuştuğu zaman samimi bir kızdı. Kayınvalidesine kayınbabasına saygıda kusur etmiyor onları her zaman düşünüyor yemekler yapıp getiriyordu. Selin ne kadar iyi davranırsa davransın kayınvalidesinin ondan pek hoşnut olmadığını seziyordu.

Nebahat Hanım gününü anlatır, eş dosttan bahseder gelini ile sohbet etmek için konudan konuya geçerdi.  Bu konular Selin’i ilgilendirmese de dinlemeye çalışıyordu. Ama yine de anlayamadığı bir durum vardı…

İki insan ikisi de iyi niyetli ama bir araya geldiklerinde birbirlerini mutlu edemiyorlardı…

Peki, neden böyle oluyordu?

İki insan aynı dili konuşup da nasıl birbirlerini anlayamıyordu?

Demek ki konuşmak yetmiyordu…

İnsanın iyi bir ilişkide en çok ihtiyaç duyduğu şey neydi?

İnsan anlamak, anlaşılmak istiyorsa nasıl davranmalıydı?

Farklılıklarımız var mıydı? Bu farlılıkları kabul ediyor muyduk?

Karşı tarafın da kendi tarzında hareket etmesini anlayışla karşılıyor muyduk?

Kişi bu farklılıkları göremediğinde,

Anlaşıldığını hissetmediğinde,

Sebeplerini açıklayamadığında ilişkilerde sorunlar başlıyor.

Peki o zaman çözüm nedir?

 

KARAYA AK DÜŞÜREBİLMEK

Bir damla, bir damlanın önemidir bardağı taşıran...

Bir damlalar, bir damlalardır bardağı dolduran...

Hangi bardak bir damla ile dolar, diğer damlalar olmadan...

Hangi bardak taşar, damlalarla bir damla olmadan....

Belki de çoğul olanın tekil olana kibridir, 

Bir toplumu harap eden...

Belki de çok olanın, az olana...

İlimi olanın, cahile...

Ya da güzelin.... 

ALLAH'ın yarattığını çirkin bulmasına...

Hangi güzel, hangi güzelin nazarında yok olur?

Güzelin kibri olmasa…

YAHYA HAMURCU

 

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.